მედია საშუალებები ყოველ კვირა იტყობინებიან დასაქმების ადგილებზე დაშავებული და დაღუპული მუშების შესახებ. დღეს, ჟვანიას ქუჩაზე მშენებლობიდან მუშა გადმოვარდა და დაიღუპა. 10 დღის წინ სოფელ რუხში მშენებარე ობიექტზე დასაქმებული მამაკაცი დაიღუპა. 2017 წლის მაისში ტყიბულის შახტაში ერთდროულად ოთხი მუშა, უსაფრთხოების ნორმების არარსებობის გამო, გარდაიცვალა. სიკვდილი სამუშაო ადგილზე უკვე ჩვეულებრივ მოვლენად იქცა და ყოველდღიური ცხოვრების ნაწილი გახდა.
დაღუპვის და მძიმედ დასახიჩრების შემთხვევების მიღმა მედიისთვის და საზოგადოებისთვის შეუმჩნეველი რჩება დასაქმების ადგილებზე არსებული მძიმე და მავნე სამუშაო პირობების გამო დასაქმებულებისათვის განვითარებული პროფესიული დაავადების არაერთი შემთხვევა, რაც არ იწვევს ადამიანის უეცარ სიკვდილს თუმცა, მძიმედ აზიანებს ჯანმთრებლობას, ავითარებს ქრონიკულ და მწვავე დაავადებებს და ადამიანს შრომისუუნაროს ხდის. საქართველოს დღემდე არ გააჩნია სათანადო კანონმდებლობა, რაც აიძულებდა კომპანიებს შექმნან ღირსეული შრომის პირობები და შეწყვიტონ რესურსების დაზოგვა ისედაც დაბალანაზღაურებადი მშრომელების სიცოცხლისა და ჯანმრთელობის ხარჯზე. ბოლო წლების მანძილზე სამოქალაქო საზოგადოება იბრძვის დასაქმებულთა ჯანმრთელობისა და უსაფრთხოების რეგულაციებისთვის. ამასთან ერთად, საქართველოსა და ევროკავშირს შორის დადებული ასოცირების ხელშეკრულებით, რომელიც იძლევა ვიზა-ლიბერალიზაციისა და თავისუფალი ვაჭრობის პრივილეგიებს, გათვალისწინებულია შრომითი უფლებების, ჯანმრთელობისა და უსაფრთხოების დაცვის სტანდარტების შექმნისა და მათი აღსრულების მექანიზმების დანერგვის ვალდებულება. ეს ჩვენს რეალობაშისიკვდილ–სიცოცხლის საკითხია.
“შრომის უსაფრთხოების შესახებ” კანონპროექტის პირველი მოსმენით მიღების შემდეგ, ბოლო რვა თვე მის გადამუშავებას მიეძღვნა, რასაც მხარს უჭერდა პარლამენტი და სამოქალაქო საზოგადოება. 2018 წლის 5 თებერვალს შრომის, ჯანმრთელობის დაცვისა და სოციალურ საკითხთა კომიტეტს მეორე მოსმენით უნდა განეხილა აღნიშნული კანონი, თუმცა ინიციატორმა – საქართველოს მთავრობამ არ წარმოადგინა საკანონმდებლო პაკეტი და პოზიციების შესაჯერებლად კიდევ ერთი კვირის ვადა ითხოვა. აღსანიშნავია, რომ საკომიტეტო მოსმენას არ ესწრებოდნენ ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტროს წარმომადგენლები, რომელთა პოზიციები კანონპროექტის ტექსტზე შეუთანხმებლობას განაპირობებს. ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტრო წლების მანძილზე აჭიანურებდა ჯანმრთელობისა და უსაფრთხოების დამცავი კანონმდებლობის მიღებას. “შრომის უსაფრთხეობის კანონი” პირდაპირ უკავშირდება შრომის, ჯანმრთელობის დაცვისა და სოციალური უზრუნველყოფის სამინისტროს მოქმედების არეალს, ხოლო კანონის მიღება საქართველოს პარლამენტის პრეროგატივაა. პარლამენტში განვითარებული პროცესები ააშკარავებს, რომ ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტრო არის დომინანტი ამ პროცესში და ის სარგებლობს სხვა უწყებებთან უპირატესი პოზიციით.
ჩვენ გამოვყოფთ სამ მნიშვნელოვან საკითხს “შრომის უსაფრთხოების შესახებ” კანონპროექტთან დაკავშირებით:
იმისთვის, რომ მშრომელთათვის შეიქმნას უსაფრთხო სამუშაო გარემო, უპირობოდ უნდა გადაიჭრას დასახელებული საკითხები.
ჩვენ მოვითხოვთ:
-საქართველოს მთავრობამ და ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტრომ უმოკლეს ვადაში უზრუნველყონ კანონის პროექტის იმგვარ ტექსტზე შეჯერება, რაც სრულად გამორიცხავს სამუშაო ჯგუფში დამუშავებული ვერსიის დასუსტებას და დამატებით გაითვალისწინებს იმ არსებით საკითხებს, რაც უპირობოდ მნიშვნელოვანია ეფექტიანი რეფორმის გატარებისათვის;
-საქართველოს პარლამენტმა უმოკლეს ვადებში მიიღოს კანონი „შრომის უსაფრთხოების შესახებ“, რომელიც რეალურად უპასუხებს ქვეყანაში შრომის უსაფრთხოების კუთხით არსებულ გამოწვევებს.
ყველა უფლება დაცულია
